Co wpływa na przyswajalność fosforu w glebie?
Fosfor jest jednym z najważniejszych składników pokarmowych dla roślin. Pełni on wiele ważnych funkcji: wchodzi w skład związków budulcowych (kwasy nukleinowe, nukleotydy, fosfolipidy), związków wysokoenergetycznych (ATP, NADPH), związków zapasowych (fityna), a także  wpływa na budowę systemu korzeniowego. Rośliny dobrze zaopatrzone w ten pierwiastek wykazują wyższą odporność na choroby czy mróz.
 
Fosfor dla roślin jest szczególnie ważny w dwóch okresach wegetacyjnych:
  • na początku wzrostu, gdy roślina buduje system korzeniowy. W przypadku roślin ozimych (szczególnie wysiewanych w terminie opóźnionym), wysokie zapotrzebowanie na fosfor przesuwa się do okresu wczesnowiosennego;
  • w fazie generatywnej (wytwarzanie plonu).
 
Nawet jeśli ogólna zawartość fosforu jest wysoka, to tylko jego część jest dostępna dla roślin. Wyniki prób glebowych w stacjach rolniczo-chemicznych wskazują, że ok. 30% gleb w Polsce wykazuje niską i bardzo niską zasobność w fosfor. Średnia z wszystkich wyników wskazuje średnią zasobność w fosfor. Jednakże, wykonując badania glebowe warto sprawdzić, czy podana ilość dotyczy formy przyswajalnej dla roślin czy ogólnej. 
 
Jony fosforowe w glebie ulegają sorpcji chemicznej. Oznacza to, że łatwo wiążą się z innymi pierwiastkami. Fosfor w glebie związany jest również w związkach organicznych.
 
 

Od czego zależy dostępność fosforu w glebie?

  • Odczyn gleby. Wspominaliśmy o tym w poprzednich artykułach. Najlepsza dostępność fosforu występuje w glebach o odczynie obojętnym. W glebach o odczynie kwaśnym fosfor łączy się z żelazem oraz glinem, tworząc nierozpuszczalne w wodzie związki. W glebach świeżo wapnowanych fosfor jest wiązany przez wapń, tworząc trudno rozpuszczalne w wodzie związki.
  • Niskie temperatury. Podczas nich na młodych, intensywnie rosnących roślinach najłatwiej znaleźć fioletowe przebarwienia spowodowane niedostępnością fosforu.
  • Aktywność mikrobiologiczna. Wysoka aktywność mikrobiologiczna gleby wpływa na szybsze uwalnianie fosforu ze związków organicznych. 
 

Obecna sytuacja na rynku nawozów fosforowych

Dodatkowym problemem na rynku nawozów jest ograniczona ilość i bardzo wysokie ceny nawozów fosforowych, szczególnie tych o najlepszej rozpuszczalności w wodzie, czyli fosforanu amonu. Dlatego wielu rolników zastanawia się, czy tegoroczna strategia nawożenia fosforem będzie w stanie odpowiednio zaopatrzyć rośliny. Przeanalizujmy, w jaki sposób możemy na to wpłynąć. 
 
Jak już wspominaliśmy, na odczyn gleby mamy bardzo istotny wpływ. Podwyższenie odczynu pH przynosi wymierne korzyści. 
 
Na występującą temperaturę nie mamy żadnego wpływu, dlatego przejdźmy do ostatniego czynnika, czyli aktywności mikrobiologicznej. W warunkach optymalnych, aktywność mikrobiologiczna jest najczęściej odpowiednia, dlatego w fazie generatywnej dostępność fosforu dla roślin jest dość dobra. 
 
A co w sytuacji wczesnych faz rozwoju, gdy warunki są gorsze? Tu bardzo pomocne są specjalne szczepy mikroorganizmów zwiększających dostępność jonów fosforowych w glebie. Produktem, który spełnia te wymagania, jest Elbiopak Fos.
 
To pakiet poprawiający zaopatrzenie roślin w fosfor w kilku obszarach:
  • żywe kultury mikroorganizmów zwiększają dostępność jonów fosforowych,
  • pożywka pochodzenia roślinnego powoduje szybsze namnażanie mikroorganizmów,
  • kwasy humusowe polepszają środowisko roślin,
  • startowa dawka nawozu dolistnego zwiększa możliwości rozwojowe roślin

Elbiopak Fos  zalecany jest do stosowania na początku wzrostu roślin, gdy zapotrzebowanie na fosfor jest najwyższe.