Kukurydza znika z pól

Październik to optymalny termin zbioru kukurydzy na ziarno. Wyschnięte liście okrywowe kolb i pojawienie się czarnej plamki to znak, że kukurydza osiągnęła dojrzałość, trzeba jednak wziąć pod uwagę poziom wilgoci w ziarnie i warunki pogodowe.
 

Termin zbioru kukurydzy wyznacza się, biorąc pod uwagę klasę wczesności (liczbę FAO) posiadanej odmiany i pogodę. Im niższa wilgotność ziarna, tym niższe koszty suszenia i mniej strat w czasie omłotu. Pożądany poziom wilgotności ziarna wynosi nie więcej niż 30 proc., a oczyszczonego i wysuszonego powinien wynosić od 12 do 14 proc.
 

Tegoroczne zbiory kukurydzy szacowane są przez ekspertów i Międzynarodową Radę Zbożową na wyższe od ubiegłorocznych – nawet o 49 mln ton w porównaniu z sezonem 2015/2016, co niestety oznacza spadek cen na rynkach światowych i na rynku krajowym
 

Kukurydza to również znakomity komponent do produkcji pasz objętościowych. Odmiany kiszonkarskie dają duży plon suchej masy, charakteryzujący się wysoką strawnością dla przeżuwaczy. Zbiory z plantacji przeznaczonych na kiszonkę trwają od początku września, a sprzyjała im ciepła i bezdeszczowa pogoda.
 

Uzyskanie wysokowartościowej kiszonki (najlepiej – z całych roślin) gwarantuje tylko odpowiedni sposób zakiszenia i przechowywania, pozwalający na zachowanie wartości odżywczych i ochronę przed patogenami. Materiał powinien być równomiernie i mocno ugnieciony, co m.in. ograniczy dostęp powietrza, nie tylko utrudniającego zakiszanie, ale i powodującego wtórną fermentację. Do uzyskania wysokojakościowej kiszonki, zależnie od wybranego sposobu zakiszania, potrzebne są dobrej jakości folie, siatki, sznurki.
 

Trwa ostatni pokos traw, z którego m.in. hodowcy bydła mlecznego przygotują sianokiszonki, z przeznaczeniem do żywienia zwierząt zimą. Jako dodatkowe źródło zielonek z początkiem października dołączą międzyplony ścierniskowe, zasiane w ramach zazielenienia (EFA).
 

Pora na przygotowanie gruntu pod nowe zasiewy. Do nawożenia przedsiewnego szczególnie polecamy nawozy wieloskładnikowe NPK 820–30 i Yara NPK 51025 + 7 S.
 

Jesień to czas siewu zbóż ozimych, kolejno: jęczmienia, żyta i pszenicy. To również najlepsza pora na zwalczanie chwastów, szczególnie miotły zbożowej, przytulii czepnej, samosiewów rzepaku, fiołka polnego, chabra bławatka czy wyczyńca polnego, które konkurują z siewkami zbóż i młodymi roślinami uprawnymi o dostęp do światła, wody i składników pokarmowych, w rezultacie poważnie utrudniając ich rozwój, wzrost i ukorzenianie.
 

Wysokie jak na wrzesień temperatury spowodowały zwiększoną presję insektów, w tym niespotykanych dotychczas na taką skalę – mączlika szklarniowego, bielinka kapustnika i tantnisia krzyżowiaczka. Szczególnie groźnym dla plantacji rzepaku szkodnikiem jest śmietka kapuściana, której naloty mogą być ograniczane przy stosowaniu insektycydów nakierowanych na zwalczanie innych szkodników.
 

Rzepak, oprócz nawożenia i ochrony przed chorobami przed zimą, wymaga korekty pokroju. Polecamy potrójnie skuteczny, trójskładnikowy pakiet ŻePak – z preparatem grzybobójczym wzmocnionym działaniem nawozu dolistnego i biostymulatora hormonalnego do zastosowania w fazie 4–6 liści.