Uprawa kukurydzy z przeznaczeniem na ziarno ma coraz większe znaczenie w strukturze zasiewów w Polsce. Jest to bez wątpienia wynikiem rentowności i elastycznej adaptacji kukurydzy do różnych stanowisk glebowych. W wyniku takiego wykorzystania tej rośliny, na polu pozostaje mnóstwo materii organicznej w postaci pozostałej słomy kukurydzianej. Można ją odpowiednio wykorzystać, jednak wcześniej należy spełnić określone warunki.
 

Specyfika słomy z kukurydzy
 

Pora roku, w której następują zbiory kukurydzy nie sprzyja mikroorganizmom znajdującym się w glebie do przenikania w struktury resztek pożniwnych.

Ponadto struktura słomy kukurydzianej jest dość trudna to rozkładu. Dzieje się tak dlatego, że kukurydza z racji swych potężnych gabarytów wytwarza silną łodygę i bogate ulistnienie. Sama kolba, a właściwie jej rdzeń, to silnie zdrewniała osadka na której osadzone są liczne ziarniaki. Właśnie ta potężna budowa wymaga od niej stabilności i odporności na wyleganie. Wiąże się to z wysoką zawartością ligniny, która okala celulozę i hemicelulozę. Pozwala kukurydzy być odporną na czynniki zewnętrzne, takie jak choćby silny wiatr. Wiązkowy system korzeniowy o bardzo rozbudowanej strukturze podobnie jak część nadziemna jest silnie zdrewniałą konstrukcją.
 

Rozdrobnienie przy koszeniu
 

W celu przyspieszenia rozkładu słomy kukurydzianej powinno się spełnić kilka warunków, które w dużej mierze ułatwiają jej mineralizację. W pierwszej kolejności jest nim precyzyjne rozdrobnienie. Uzyskuje się je dzięki zastosowaniu podczas zbioru dobrze rozdrabniających przystawek do kombajnów. Po skończeniu pracy przez kombajn, słoma z kukurydzy powinna być wymieszana z glebą w wierzchniej warstwie, co umożliwi jej butwienie. Jest to proces niezbędny, gdyż pozwala wzbogacić glebę w próchnicę i minimalizuje straty makro- i mikroelementów zawartych w materii organicznej.
 

Lepsza mineralizacja

W procesie rozkładu słomy kukurydzianej istotne jest wykorzystanie szlachetnych mikroorganizmów. Mają one podwójne znaczenie z racji swoich wielokierunkowych zadań. Po pierwsze, w procesie aplikacji opryskiwaczem polowym trafiają bezpośrednio na słomę kukurydzianą i w ten sposób automatycznie zasiedlają środowisko materii, którą będą rozkładały. Po drugie, dzięki swoim wypierającym właściwościom zabierają miejsce egzystencji mikroorganizmom pasożytniczym, takim jak choćby grzyb Fusarium ssp.
 

Takimi właściwościami wyróżnia się zestaw Elbio Terra + Elvita Humus Plus. Jest to kompozycja aż jedenastu szczepów szlachetnych mikroorganizmów wzbogaconych o kwasy huminowe i fulwowe. Taki stan pozwala im szybko zająć środowisko słomy kukurydzianej i w pełni zaadaptować je. Daje to możliwość efektywniejszego rozkładu, a w konsekwencji mineralizację składników takich jak potas, fosfor czy azot oraz mikroelementy. Elbio Terra + Elvita Humus Plus jest także czynnikiem naturalnie wypierającym patogeny chorobotwórcze, dzięki czemu w kolejnym roku wegetacji spada ryzyko infekcji grzybowych.