Zakończenie letnich prac polowych wiąże się przede wszystkim z uprawą pożniwną. Niestety, obecnie zapomina się o jej roli – wykonywana jest mało starannie, a często pomijana. Pogoda sprzyja pracom w polu. Żniwa, jak co roku, zakończą się zwiezieniem słomy po koszeniu bądź jej rozdrobnieniem i pozostawieniem na polu (jako nawóz). Nie powinno to jednak oznaczać mniejszej ilości prac w gospodarstwie.

Płytka uprawa gleby sprzyja kiełkowaniu chwastów. Okres pożniwny to najlepszy moment na wstępną walkę, a w przypadku chwastów wieloletnich (takich jak perz właściwy) na skuteczne ograniczenie ich populacji. Ich niszczeniu sprzyja wykonywanie kolejnych prac agrotechnicznych. Wykorzystując metodę chemiczną lepiej wstrzymać się z uprawą gleby przynajmniej do pierwszych oznak działania herbicydu. Coraz bardziej powszechne jest mechaniczne zwalczanie perzu poprzez wyciąganie rozłogów.

Najważniejszą rolą upraw pożniwnych jest jednak ograniczenie parowania gleby. W Polsce coraz częściej mamy do czynienia z niedoborami wody. Należy przerwać kapilary glebowe przenoszące wilgoć z głębszych warstw gleby w górę. Uprawa pożniwna powinna być wykonana niezwłocznie po zakończeniu żniw. Podczas słonecznej pogody może bowiem dochodzić do strat wody z gleby w wyniku parowania na poziomie 80-100 litrów na 1 m2 dziennie. To ilość porównywalna do średnich opadów w lipcu czy sierpniu.

Uprawa pożniwna powinna być możliwie najpłytsza – wykonana na ok. 5-8cm. Umożliwia to dobre wymieszanie ścierniska, przerwanie parowania oraz wschodów chwastów. Zwykle przyjmuje się 2 cm głębokości na 1 t słomy, dlatego w przypadku przyorywania dużej iści słomy warto mieć na uwadze uprawę głębszą. Duża presja chwastów wymaga powtórzenia zabiegu po 2-3 tygodniach. Dotyczy to szczególnie samosiewów rzepaku, które tworząc duża biomasę wyciągają wodę ze znacznych głębokości utrudniając orkę, uprawę przedsiewną i wschody zbóż ozimych.

Do upraw pożniwnych coraz częściej wykorzystywane są agregaty ścierniskowe, które bardzo dobrze spełniają swoje zadanie. Popularne są również brony talerzowe, jednak nie powinno się ich używac na polach, na których występuje perz lub chwasty głęboko korzeniące się.

Coraz rzadziej natomiast na polach pojawiają się kultywatory i pługi podorywkowe.

(mf)
 

Materiał opublikowany w tygodnikach Wydawnictwa Promocji Regionu: CGD, CBR, CWA, CLI 13 sierpnia 2015

zdjęcie: UnitedSoybeanBoard/flickr.com