Wiosenna ochrona rzepaku ozimego przed szkodnikami

Ograniczenie ilości dostępnych insektycydowych substancji aktywnych w ostatnich latach szczególnie dotknęło producentów rzepaku ozimego. Wiosną i jesienią jest on atakowany przez szereg różnych szkodników, a wybór insektycydów został znacząco zawężony. Nie oznacza to jednak, że obecnie dostępne insektycydy uniemożliwiają skuteczną ochronę przed owadami. Jest ona trudniejsza, ale wciąż możliwa.

 

Obecnie podstawą przy planowaniu terminów zabiegów ochronnych przed szkodnikami w rzepaku jest obserwacja. Ograniczenia w ilościach insektycydów wymuszają konieczność systematycznego kontrolowania nalotów niepożądanych owadów i podejmowanie decyzji o zabiegach, gdy zostaną przekroczone progi szkodliwości. Wykonywanie działań w najlepszym terminie ma duży wpływ na ich skuteczność. Ponieważ obserwacja na roślinach nie należy do najłatwiejszych, polecane jest stosowanie żółtych naczyń, które znacznie ułatwiają oględziny, szczególnie w ocenie szkodników łodygowych (chowacza brukwiaczka, chowacza czterozębnego).

 

Próg szkodliwości

Progi szkodliwości najgroźniejszych szkodników rzepaku w okresie wiosennym:
 

Szkodnik

Termin obserwacji

Próg szkodliwości

Chowacz brukwiaczek

Marzec (III) – od początku wegetacji wiosennej do wydłużania pędu głównego

10 chrząszczy w żółtym naczyniu w ciągu 3 dni lub 2-4 chrząszczy na 25 roślinach

Chowacz czterozębny

Przełom marca i kwietnia (III, IV) – od początku wydłużania pędu do pąkowania

20 chrząszczy w żółtym naczyniu w ciągu 3 dni lub 6 chrząszczy na 25 roślinach

Słodyszek rzepakowy

Od początku pąkowania do opadania pierwszych płatków kwiatowych

- 1 chrząszcz na roślinie (faza zwartego kwiatostanu)

- 3-5 chrząszczy na roślinie (faza luźnego kwiatostanu)

Chowacz podobnik

Od początku do końca fazy kwitnienia

4 chrząszcze na 25 roślinach

Pryszczarek kapustnik

Od opadania pierwszych płatków kwiatowych

1 owad dorosły na 4 rośliny

 

Dobór rozwiązania

Zmniejszenie ilości substancji aktywnych insektycydów zwiększa ryzyko powstawania odporności szkodników. Dlatego pierwszym kryterium doboru insektycydów jest stosowanie w kolejnych zabiegach różnych substancji aktywnych z odmiennych grup chemicznych. To bardzo ważne, ponieważ powstanie odporności na kolejną substancję aktywną na rynku, w sytuacji, gdy ich wybór jest ograniczony, doprowadzi do spadku plonowania, a w skrajnych przypadkach, gdy szkody będą decydować o braku opłacalności, nawet do zaprzestania uprawy tej rośliny.

 

Mieszaniny insektycydów o różnym działaniu

Połączenie insektycydów o działaniu kontaktowym oraz systemicznym zapewni szybkie zwalczenie szkodników obecnie znajdujących się na polu oraz długotrwałą ochronę przed kolejnymi nalotami.

Przykładem spełniającym wyżej wymienione warunki jest Repax Insekt. To kompleksowa, dwuzabiegowa technologia ochrony rzepaku ozimego przed szkodnikami, od wczesnej wiosny do kwitnienia. W skład wchodzą 4 substancje aktywne o działaniu kontaktowym oraz systemicznym. Repax Insekt T1 dedykowany jest do zwalczania szkodników łodygowych, zaś drugi zabieg skierowany jest na ochronę w fazie pąkowania przed słodyszkiem rzepakowym.