Pierwszym krokiem do sukcesu w uprawie kukurydzy jest wybór odpowiedniej odmiany. O wysokości plonu decyduje też szereg czynników zależnych od plantatora – od przygotowania gleby pod siew po wybór środków ochrony roślin.
 

Podstawą w budowaniu plonu jest odpowiednie pH gleby (w zależności od jej typu od 5,5-7,0), zapewniające dostępność podstawowych pierwiastków. Kukurydza jest rośliną o dosyć dużych wymaganiach pokarmowych – do wyprodukowania tony ziarna i proporcjonalnej do tego ilości zielonej masy potrzeba 20-30 kg azotu, około 12 kg fosforu, 20 kg potasu, 5 kg magnezu i 3 kg siarki. Bardzo ważnymi składowymi plonu są też mikroelementy. Najważniejsze spośród nich to cynk, bor, mangan i miedź.
 

Nawożenie

Powinno być uzależnione od zasobności gleby w składniki pokarmowe. W resztkach pożniwnych czy oborniku znajduje się dość dużo pierwiastków, pokrywających od kilkunastu do kilkudziesięciu procent zapotrzebowania tej rośliny.

Dobrym rozwiązaniem w uzupełniającym nawożeniu przedsiewnym jest stosowanie nawozów NPK skomponowanych pod potrzeby kukurydzy. Oprócz kluczowych składników pokarmowych mają one w składzie mikroelementy, dzięki czemu dobrze pokrywają zapotrzebowanie roślin już od początkowych faz rozwojowych (np. Yara Corn 7-20-28). Alternatywą są inne nawozy NPK, jak np. Phosagro 8-20-30. Uzupełnieniem nawożenia powinny być mikronawozy do wysiewu współrzędnego (np. Elplon siew).
 

Wśród producentów kukurydzy są też zwolennicy stosowania oddzielnie potasu i fosforu. Dobrym rozwiązaniem jest użycie fosforanu amonu i soli potasowej. Alternatywą dla tej ostatniej może być nawóz KornKali, który oprócz chlorku potasu ma w składzie również siarkę i magnez. Dzięki temu roślina lepiej pobiera azot, a także skuteczniej przebiegają w niej procesy biochemiczne.

Niezależnie od wybranego rozwiązania należy uzupełnić dawkę w azot. Można to zrobić jednorazowo przedsiewnie, bądź też dwuetapowo, dzieląc zabieg na przed- i powschodowy. Pierwsze rozwiązanie oszczędza czas ale bywa, że nie pokrywa zapotrzebowania kukurydzy na azot w całym okresie wegetacji. Rozłożenie nawożenia w czasie wydłuża okres działania azotu, lecz ma też minusy. Należy uwzględnić możliwość strat wywołanych utlenianiem się form azotu w przypadku, gdy nawóz nie rozpuści się i nie przedostanie w struktury gleby. Dlatego zabieg powinno się wykonać tuż przed zbliżającym się deszczem, lecz na suche rośliny.
 

Rozwiązaniem ograniczającym straty niezależnie od pogody jest stosowanie nawozów azotowych w formie płynnej, np. roztworu mocznikowo-saletrzanego 32%, zawierającego trzy formy azotu, co skutkuje rozłożonym w czasie przyswajaniem go przez rośliny. Dzięki wyposażeniu opryskiwaczy w węże rozlewowe możliwe jest stosowanie go także powschodowo. Jeżeli jednak nie ma możliwości zastosowania tego typu nawozu, do dyspozycji pozostaje przede wszystkim mocznik jako najbezpieczniejszy nawóz azotowy do posypowego, pogłównego nawożenia kukurydzy.
 

W okresie wegetacji częstym problemem są czasowe niedobory związane z niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Najczęściej objawiają się przebarwieniami na liściach i zmianą pokroju roślin. Sposobem przeciwdziałania jest dokarmianie dolistne, sukcesywnie ograniczające stres i obniżanie potencjału plonotwórczego. W tej roli znakomicie sprawdza się Vitalpak Premium – dwuzabiegowe rozwiązanie podnoszące wydajnie parametry roślin.
 

Ochrona chemiczna

Ważnym czynnikiem w uprawie kukurydzy jest stosowanie herbicydów. Na polskim rynku dostępnych jest wiele środków ochrony roślin, przeznaczonych zarówno do aplikacji bezpośrednio po siewie, jak i powschodowo. Do pierwszej grupy należy preparat Adengo 315 SC, niszczący chwasty jedno- i dwuliścienne. Jego skuteczność i bezpieczeństwo dla upraw kukurydzy można zwiększyć, stosując adiuwant do herbicydów doglebowych Elvita Solum.
 

W rozwiązaniach powschodowych wybór jest już dużo większy. Mając na uwadze szerokie spektrum niszczonych chwastów i dobrą selektywność dla kukurydzy, warto zastosować Columbus 51 WG lub mieszaninę środków Nikosh 040 SC + Mocarz 75 WG. Aby wzmocnić ich działanie, należy użyć adiuwanta Elvita Oleaktiv, poprawiającego pokrycie roślin cieczą i ułatwiającego wchłanianie jej przez warstwę ochronną liści.

(ak)

Materiał opublikowany w tygodnikach Wydawnictwa Promocji Regionu: CGD, CBR, CWA, CRY, CLI 24 listopada 2016 r.

zdjęcie: Archiwum własne