Wiedza rolników na temat siarki i jej dobroczynnych właściwości w procesach życiowych roślin sukcesywnie rośnie. Przekłada się to na coraz większe zainteresowanie nawozami z tym pierwiastkiem.

Jaką rolę w roślinie pełni siarka i na co ma wpływ?

Siarka:

- jest wykorzystywana do tworzenia aminokwasów, białek i olejów,

- jest niezbędna do tworzenia chlorofilu,

- sprzyja tworzeniu brodawek na korzeniach roślin bobowatych,

- pomaga aktywować niektóre enzymy i witaminy (B1 – tiamina, H – biotyna),

- jest składnikiem strukturalnym aminokwasów siarkowych (metionina, cysteina i cystyna),

- bierze udział w produkcji roślinnych przeciwciał (fitoaleksyny, glutation).

Nawożenie siarką

Jednym z nawozów aplikowanych nalistnie, który zawiera duże ilości siarki, jest Elvita Sonik, który zawiera aż 77% SO₃. Nawóz ten jest bardzo skoncentrowany i doskonale sprawdza się w dolistnym uzupełnianiu siarki w roślinach. Pamiętajmy jednak, że aplikacje dolistne służą do uzupełniania tego pierwiastka w fazach krytycznych roślin, a także w przypadku wystąpienia silnych niedoborów. Duże ilości siarki muszą być wprowadzone do gleby w postaci nawozów posypowych.

Siarka jest jednym z makroelementów. Trzy pierwszorzędne to: N, P i K. Do drugorzędnych zalicza się wapń (Ca) magnez (Mg) i właśnie siarkę (S). Zapotrzebowanie na ten pierwiastek mieści się w przedziale 10-80 kg/ha w zależności od rośliny uprawnej. Przyjmując nawet najniższe zapotrzebowanie (10 kg/ha dla roślin najmniej wymagających tego pierwiastka), łatwo wyobrazić sobie, że wprowadzenie takiej ilości siarki przez liść staje się uciążliwe. Dlatego dla roślin bardziej wymagających zaleca się zaplanowanie nawożenia w oparciu o nawozy posypowe zawierające duże ilości siarki, którą dodatkowo uzupełnić można poprzez dokarmianie dolistne.

Siarka w zbożach

Siarka w nawożeniu zbóż ma coraz większe znaczenie. Wynika to z kilku czynników. Po pierwsze, wpływa na ogólną zdrowotność roślin. Po drugie, w obecności siarki azot jest wykorzystywany w sposób bardziej efektywny. Po trzecie, jakość zebranego plonu jest wyższa pod względem zawartości białka i zawartych w nim aminokwasów. W związku z tym siarka wpływa na ekonomię produkcji uprawy pszenicy oraz innych zbóż.

Według różnych źródeł, uznaje się, że na 1 tonę ziarna + odpowiednią ilość słomy, pszenica pobiera 3,5-4,5 kg S. Można przyjąć, że średnie zapotrzebowanie wynosi około 4 kg S na każdą tonę ziarna. W związku z tym, w przypadku plonu 7-8 ton/ha, pszenica pobiera 32 kg S/ha, a na najlepszych stanowiskach, gdzie pszenica ozima plonuje powyżej 10 ton/ha, zapotrzebowanie wzrasta do 40 kg S/ha.

Nawozy zawierające siarkę

Na rynku istnieje wiele nawozów NPK, które są dodatkowo wzbogacane w siarkę, ale jej zawartość w składzie wynosi zazwyczaj zaledwie kilka %. Kolejnym źródłem siarki są niektóre nawozy azotowe, które oprócz dużej zawartości azotu, wprowadzają do gleby także siarkę.

Jednak, aby wprowadzić odpowiednie ilości siarki do gleby, należy użyć nawozów bardziej skoncentrowanych. Jednym z nich jest Elplon Sulfer. To nawóz dedykowany dla roślin „siarkolubnych”, ale może być wykorzystywany także do wiosennego nawożenia zbóż. Jego bardzo bogaty skład sprawia, że Elplon Sulfer sprawdzi się w uprawie większości roślin.

Skład Elplonu Sulfer:

SO₃ – 42%

CaO – 19%

K₂O – 12%

MgO – 5,5%

Na₂O – 6,5%
 

Nawóz ten, oprócz siarki, zawiera duże ilości wapnia, potasu, magnezu i sodu. Dodatkowo jego odczyn jest zbliżony do obojętnego, co nie wywołuje znaczącej zmiany w środowisku glebowym. Elplon Sulfer zapewni składniki pokarmowe, które mają bardzo duże znaczenie, jeśli chcemy osiągnąć wysokie wyniki plonowania. Ponadto nawóz posiada certyfikat ekologiczny, w związku z tym może być stosowany zarówno w rolnictwie konwencjonalnym, jak i ekologicznym.

Podsumowując, siarka ma znaczący wpływ na ilość i jakość plonów większości roślin. W przypadku zbóż, największe efekty z jej zastosowania będą widoczne na stanowiskach, gdzie występują duże jej niedobory. Są to stanowiska, na których w zmianowaniu uprawiany jest rzepak, a także gleby średnie i lekkie, gdzie następuje zjawisko przepłukiwania.