W ostatnich latach, kiedy wiosenne warunki atmosferyczne były skrajnie różne, często okazywało się, że sprawdzone rozwiązania chwastobójcze nie przynosiły oczekiwanych efektów.

Im wcześniej, tym lepiej – to myśl przewodnia, która powinna przyświecać ochronie kukurydzy przed niepożądaną roślinnością. Szerokorzędowa uprawa oraz powolny początkowy wzrost sprawiają, że jest ona szczególnie podatna na działanie chwastów.

Kukurydza to roślina, która wykazuje bardzo wysoki potencjał plonowania, co jednocześnie wiąże się z dużym zapotrzebowaniem na składniki pokarmowe przez cały sezon wegetacyjny.

500 zł z każdego hektara – aż tyle mogą wynieść oszczędności wynikające z właściwego zagospodarowania resztek pożniwnych po kukurydzy. Roślina ta pozostawia po sobie nawet 15 ton suchej masy resztek pożniwnych zawierających m.in. azot, fosfor i potas

Wysokowydajne krowy są w stanie wytwarzać 9000-12000 litrów mleka rocznie, a w przypadku najlepszych sztuk nawet 14000 l. Wraz ze wzrostem produkcji mleka może pojawiać się ryzyko pogorszenia kondycji i wystąpienia groźnych chorób metabolicznych.

Białko białku wcale nie jest równe. Postęp genetyczny, zmieniająca się wydajność i zdrowotność krów mlecznych wyznaczają nowe standardy chowu. Wciąż jednak to żywienie, oparte na tym składniku, stanowi główny filar produkcji zwierzęcej.

Surowce rzepakowe ze względu na profil aminokwasowy są dobrym uzupełnieniem dawki pokarmowej dla trzody chlewnej i z powodzeniem mogą być stosowane jako alternatywa dla tradycyjnych komponentów sojowych.

Ponad 200 odmian wpisanych do Krajowego Rejestru i wielkość areału na poziomie ok. 1,3 mln hektarów czynią z kukurydzy jedną z najpopularniejszych roślin uprawnych w Polsce.